Een veldoven werd vroeger opgebouwd voor de éénmalige stook van bakstenen nabij de plaats waar een huis of boerderij werd gebouwd. De oven bestond uit niets meer dan te bakken stenen, waartussen brandgangen waren voor de turf, die als brandstof diende. De buitenkant werd dichtgesmeerd met leem en onderin en bovenin waren gaten om turf bij te vullen en om het vuur te regelen.
Een stook voor het bakken van voldoende stenen duurde in totaal ongeveer zes weken: drie voor het opbouwen en branden en daarna drie weken voor het afkoelen. De stook werd ook wel een “boerenstook” genoemd. Boeren regelden zelf wanneer een boerderij moest worden gebouwd. Soms met reizende, ingehuurde krachten die verstand hadden van deze manier van steen bakken, samen met wat plaatselijke, losse arbeiders.
Het ambacht is in Nederland volledig verloren gegaan. In het Duitse Lage (nabij Bielefeld) vonden de initiatiefnemers een steenbakkerijmuseum waar de oude techniek van veldoven stoken nog twee keer per jaar wordt toegepast. De bouw en stook in Frederiksoord vindt plaats onder begeleiding van steenindustrie Strating uit Oude Pekela.
Op de foto de boerderij Wateren 1 (later Wateren 6) zoals die er tot de afbraak in 1970 stond. Voor zover bekend is dit de laatste boerderij die op traditionele wijze is gebouwd.
